رنگ عشقم
ظاهرم را با سايههاي آبي ميآرايم
و روحم را رنگارنگ ميکنم که با تو باشم
لبهايت را از سايه ترسيم خواهم کرد
و لبهايت را بر روي لبهاي خود ميکشم
دستانت را حلقه زده, به دور شانهام خواهم کشيد
و سپس تمام ترديدها را ميآلايم
باران را که با ملايمت بر زلف پريشانت فرود ميآيد, نقاشي خواهم کرد
دستي ترسيم ميکنم تا اشکهايت را پاک کند
و نگاهي که آرامش دهد, ترسهايت را
تصويري سايه روشن
هنگاميکه يکديگر را صميمانه در بر گرفتهايم
خورشيدي خواهم کشيد تا قلبمان را گرم نگه دارد
و سوگند ياد ميکنم, هرگز جدا نخواهيم شد
اين است رنگ عشق من
حقيقت را رنگآميزي خواهم کرد
که نشان دهد چه احساسي دارم
و تلاش کنم تو را با حقيقت آشنا کنم
قلمي روشن و زيبا بکار خواهم برد
که تو را نزديک خود ترسيم کنم
و تو را از آن خود سازم
ظاهرم را با سايههاي آبي ميآرايم
و روحم را رنگارنگ ميکنم که با تو باشم
لبهايت را از سايه ترسيم خواهم کرد
و لبهايت را بر روي لبهاي خود ميکشم
دستانت را حلقه زده, به دور شانهام خواهم کشيد
و سپس تمام ترديدها را ميآلايم
باران را که با ملايمت بر زلف پريشانت فرود ميآيد, نقاشي خواهم کرد
دستي ترسيم ميکنم تا اشکهايت را پاک کند
و نگاهي که آرامش دهد, ترسهايت را
تصويري سايه روشن
هنگاميکه يکديگر را صميمانه در بر گرفتهايم
خورشيدي خواهم کشيد تا قلبمان را گرم نگه دارد
و سوگند ياد ميکنم, هرگز جدا نخواهيم شد
اين است رنگ عشق من
حقيقت را رنگآميزي خواهم کرد
که نشان دهد چه احساسي دارم
و تلاش کنم تو را با حقيقت آشنا کنم
قلمي روشن و زيبا بکار خواهم برد
که تو را نزديک خود ترسيم کنم
و تو را از آن خود سازم
| aminmoghadam | 2:19 AM || 2 نظر
| Saturday, January 13, 2007
پرواز کن
پرواز کن, پرواز کن اي بال کوچک
پرواز کن بر فراسوي خيال
همچو لطيفترين ابر و سفيدترين کبوتر
بر فراز باد بهشتي
از کنار سيارات و ستارگان
ترک کن دنياي تنهاي ما را
از غصه و رنج بگريز
و دوباره بال بگشاي
پرواز کن, پرواز کن اي گرانبها
سفر بيپايانت آغاز گرديده
شادي لطيفات را با خود ببر
بسيار زيبا به خاطر اين
به آن طرف ساحل حرکت کن
آنجا, براي هميشه صلح و دوستي برقرار است
اما خاطرات تلخ و شيرين را در ذهن نگاهدار
تا اينکه يکديگر را ملاقات کنيم
پرواز کن, پرواز کن و بيم نداشته باش
حتي يکدم را نيز از دست مده, و هيچ اشکي مريز
قلبت پاک است و روحت آزاد
به راه خود برو و منتظر من منشين
بر فراز گيتي صعود خواهي کرد
بر ماوراء دست زمانه,
ماه بالا خواهد آمد و خورشيد غروب خواهد کرد
اما من فراموش نخواهم کرد
پرواز کن, پرواز کن اي بال کوچک
پرواز کن, پرواز کن اي بال کوچک
پرواز کن بر فراسوي خيال
همچو لطيفترين ابر و سفيدترين کبوتر
بر فراز باد بهشتي
از کنار سيارات و ستارگان
ترک کن دنياي تنهاي ما را
از غصه و رنج بگريز
و دوباره بال بگشاي
پرواز کن, پرواز کن اي گرانبها
سفر بيپايانت آغاز گرديده
شادي لطيفات را با خود ببر
بسيار زيبا به خاطر اين
به آن طرف ساحل حرکت کن
آنجا, براي هميشه صلح و دوستي برقرار است
اما خاطرات تلخ و شيرين را در ذهن نگاهدار
تا اينکه يکديگر را ملاقات کنيم
پرواز کن, پرواز کن و بيم نداشته باش
حتي يکدم را نيز از دست مده, و هيچ اشکي مريز
قلبت پاک است و روحت آزاد
به راه خود برو و منتظر من منشين
بر فراز گيتي صعود خواهي کرد
بر ماوراء دست زمانه,
ماه بالا خواهد آمد و خورشيد غروب خواهد کرد
اما من فراموش نخواهم کرد
پرواز کن, پرواز کن اي بال کوچک
| aminmoghadam | 1:04 AM || 6 نظر
| Saturday, January 06, 2007
دختر بويراحمدي نومت ندونم يار گلمبيا بريم خونهي خومون خونهی خوتونه يار گلم
گلم اي يارگلم گل عزيز دلم اي يار گلم
گل ليلا آمد و گل من نيومد يار گلم
خداي من اميد من چرا نيومدي يار گلم
گلم اي يار گلم . . .
مرغک وحشي چرا رفتي چنين يار گلم
مشکن دلم اي دلبرم اي نازنين يار گلم
گلم اي يار گلم . . .
گلم اي يار گلم . . .
رنگ هيچ گلي مثل روي تو نميشه يار گلم
چشمان من از ديدن تو هيچ سير نميشه يارگلم
گلم اي يار گلم . . .
گلم اي يار گلم . . .
فایل صوتی : دختر بویراحمدی
| aminmoghadam | 5:13 AM || 0 نظر
| Wednesday, January 03, 2007
دخترای ننه دریا ! رو زمین عشق نموند
خیلی وخ پیش باروبندیلشو بست خونه تکوند
دیگه دل مثل قدیم عاشق و شیدا نمی شه
تو کتابم دیگه اون جور چیزا پیدا نمی شه.
دنیا زندون شده : نه عشق ، نه امید ، نه شور ،
برهوتی شده دنیا ، که تا چش کار می کنه مرده س و گور.
نه امیدی - چه امیدی ؟ به خدا حیف امید !
نه چراغی - چه چراغی؟ چیز خوبی می شه دید؟
نه سلامی - چه سلامی؟ همه خون تشنه ی هم !
نه نشاطی - چه نشاطی ؟ مگه راهش می ده غم؟
داش آکل ، مرد لوطی ،
ته خندق تو قوطی !
توی باغ بی بی جون
جم جمک ، بلگ خزون !
خیلی وخ پیش باروبندیلشو بست خونه تکوند
دیگه دل مثل قدیم عاشق و شیدا نمی شه
تو کتابم دیگه اون جور چیزا پیدا نمی شه.
دنیا زندون شده : نه عشق ، نه امید ، نه شور ،
برهوتی شده دنیا ، که تا چش کار می کنه مرده س و گور.
نه امیدی - چه امیدی ؟ به خدا حیف امید !
نه چراغی - چه چراغی؟ چیز خوبی می شه دید؟
نه سلامی - چه سلامی؟ همه خون تشنه ی هم !
نه نشاطی - چه نشاطی ؟ مگه راهش می ده غم؟
داش آکل ، مرد لوطی ،
ته خندق تو قوطی !
توی باغ بی بی جون
جم جمک ، بلگ خزون !
احمد شاملو
| aminmoghadam | 2:20 AM || 2 نظر
| | :: بایگانی :: |
|---|
|
|
|
|
| :: رابطه ها :: |
|
بابا برقی |
| رویا و صابر |